امام باقر علیه السلام فرمود هیچ عیدی پیش نمی اید برای مسلمانان چه عید غدیر و چه عید قربان، مگر اینکه در ان حزن ال محمد سلام الله تجدید می شود، زیرا حقشان را در دست دیگران می بینند.1

و مرحوم سید باقر هندی ، شب عید غدیر بود که امام زمان را در عالم رویا مشاهده نمود، اما دید حضرت ناراحت و غصه دار است، عرض کرد اقاجان چرا در این عید غدیر شما غصه دار و محزون هستی؟ و حال انکه شیعیان شما شاد و مسرورند،

حضرت فرمود:دیگر بعد از بیت الاحزان ما را خوشحال نخواهی دید و گفت:

یعنی قسم به علو و بزرگی فاطمه علیه السلام بعد از بیت الاحزان دیگر خانه ی سرور و شادی بنا نخواهم کرد.2

و این مطلب منافاتی با فرمایش امام صادق علیه السلام، ندارد که فرمود: چون ائمه هم حزن دارند و هم فرح چنانچه در وفات ائمه علیه السلام شیعیان هم تسلیت به امام بعدی می گفتند، و هم تبریک و چنانچه در رحلت پادشاه اول تسلیت به ولیعهد می گویند، و بعد هم تبریک به او می گویند ، ولیکن اگر با چشم دل نگاه کنیم می یابیم که الان در عالم برزخ همه ی انبیائ و همهی ائمه علیه السلام و همه ی صلحاو و مومنین غصه دار امر غیبت اند و منتظر فرج مهدی فاطمه علیه السلام هستندتا اینکه روز فرح و خوشحالی شان فرا رسد پس باید دید فرحشان در چیست؟ اری هرگاه انان خوشحال بودند ما هم خوشحال خواهیم بود.

یا حق